Թրամփը ցանկանում է, որ Հնդկաստանը գնի ամերիկյան եգիպտացորեն, բայց դա քիչ հավանական է
Ինչու՞ Հնդկաստանը չի գնի նույնիսկ մի պարկ ամերիկյան եգիպտացորեն։ Հենց այս հարցն է վերջերս բարձրացրել ԱՄՆ առևտրի քարտուղար Հովարդ Լութնիկը՝ քննադատելով Հնդկաստանի առևտրային քաղաքականությունը և շեշտելով նրա շուկայի սահմանափակումները։ Մեկ այլ հարցազրույցում Լութնիկը մեղադրել է Հնդկաստանին ամերիկյան ֆերմերների ճանապարհը փակելու մեջ՝ առաջարկելով սահմանափակումների կամ քվոտաների կիրառումը՝ որպես հնարավոր լուծում։ Գյուղատնտեսությունը դարձել է ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի սրվող առևտրային պատերազմի առանցքային կետերից մեկը, և ապրիլի 2-ից փոխադարձ մաքսատուրքերն ուժի մեջ կմտնեն։ Թրամփը բազմիցս Հնդկաստանին անվանել է "մաքսատուրքերի արքա" և "առևտրային հարաբերությունների խախտող"։ Վաշինգտոնը երկար տարիներ փորձել է ավելի մեծ մուտք ապահովել Հնդկաստանի գյուղատնտեսական շուկա՝ այն դիտարկելով որպես չօգտագործված մեծ շուկա, սակայն Հնդկաստանը խիստ պաշտպանել է այն՝ հիմնվելով պարենային անվտանգության, փոքր ֆերմերների եկամուտների և նրանց շահերի վրա։ Հնդկաստանը մեծ առաջընթաց է գրանցել սննդի ինքնաբավության հարցում։ 1950-60-ականներին երկիրը սննդային օգնության կարիք ուներ, բայց մի շարք գյուղատնտեսական բարեփոխումներից հետո դարձավ հիմնական մթերքների ինքնաբավ արտադրող և աշխարհում ամենախոշոր կաթ արտադրող երկիրը։ Այսօր Հնդկաստանը ոչ միայն կերակրում է իր 1.4 միլիարդ բնակչությանը, այլև հանդիսանում է աշխարհի ութերորդ խոշորագույն գյուղմթերք արտահանող երկիրը։ Այնուամենայնիվ, հնդկական գյուղատնտեսությունը դեռ կանգնած է խնդիրների առաջ՝ կապված արտադրողականության, ենթակառուցվածքների և շուկաների հասանելիության հետ։ Համաշխարհային գնային տատանումներն ու կլիմայական փոփոխությունները ավելի են սրում իրավիճակը։ Օրինակ՝ Հնդկաստանի ֆերմերներն աշխատում են մեկ հեկտարից պակաս հողատարածքներով, մինչդեռ ԱՄՆ-ում այդ ցուցանիշը 2020 թվականին կազմել է 46 հեկտար։ Հնդկաստանը պահպանում է բարձր մաքսատուրքերը՝ իր ֆերմերներին էժան ներմուծումներից պաշտպանելու համար։ Գյուղմթերքների մաքսատուրքերը կազմում են 0-150%՝ ԱՄՆ գյուղմթերքների համար միջինը 37.7%, մինչդեռ ԱՄՆ-ում հնդկական ապրանքների համար՝ ընդամենը 5.3%։ Երկու երկրների գյուղատնտեսական առևտուրը համեմատաբար փոքր է՝ տարեկան 8 միլիարդ դոլար։ ԱՄՆ-ն այժմ ցանկանում է Հնդկաստանին ստիպել բացել իր շուկան և ընդունել ավելի խոշոր մատակարարումներ՝ ցորեն, բամբակ, եգիպտացորեն և այլ հիմնական գյուղմթերքներ՝ ԱՄՆ-ի առևտրային դեֆիցիտը նվազեցնելու համար։ Սակայն փորձագետները նշում են, որ ամերիկյան գյուղատնտեսությունն ունի պետական մեծ սուբսիդիաներ, ինչը անհավասար մրցակցային պայմաններ է ստեղծում։ Հնդկաստանի համար գյուղատնտեսությունը կենսական նշանակություն ունի՝ աջակցելով ավելի քան 700
միլիոն մարդու։ Ելնելով գյուղատնտեսական համակարգերի տարբերություններից՝ Հնդկաստանը մտահոգված է, որ շուկայի բացումն ու օժանդակությունների կրճատումը կարող են վնասել իր փոքր ֆերմերներին։ Ավելին, գյուղատնտեսական քաղաքականության հարցերը միայն արտաքին ճնշման արդյունք չեն։ Տարիներ շարունակ այս ոլորտը թերֆինանսավորվել է, և պետական միջոցների միայն 6%-ն է ուղղվել ենթակառուցվածքների, տեխնիկայի և այլ կարևոր բարեփոխումների։ Չնայած կառավարությունը պահպանում է ներմուծման մաքսատուրքերը և սուբսիդիաները, գյուղատնտեսական համայնքում դեռ կա դժգոհություն։ Փորձագետների կարծիքով՝ Հնդկաստանը պետք է խուսափի ԱՄՆ ճնշմանը ենթարկվելուց, քանի որ դա կարող է վտանգել միլիոնավոր մարդկանց ապրուստի միջոցները, սննդային անվտանգությունը և ազգային տնտեսական քաղաքականությունը։ Փոխարենը, Հնդկաստանը պետք է կենտրոնանա գյուղատնտեսության արդիականացման վրա՝ դարձնելով այն ավելի շահութաբեր և մրցունակ։ «Թրամփը մեզ ցույց է տալիս մեր թերությունները», – նշում է տնտեսագետ Բիսվաջիթ Դհարը։ «Ամենալավ մարտավարությունը ժամանակ շահելն է՝ առաջարկելով ԱՄՆ-ին այլ ոլորտներում փոխզիջումներ»։ Արդյունքում, Հնդկաստանի մարտահրավերն է՝ ճիշտ ժամանակին և ուժեղ դիրքերից բանակցել, պահպանել իր գյուղատնտեսության հիմքերը, բայց նաև թույլ չտալ, որ ԱՄՆ-ն թելադրի իր պայմանները։ Այժմ հարցն այն է՝ արդյոք Թրամփը պատրաստ կլինի սպասել։ Напиши что-нибудь…
Թարգմանվել է ԱԲ-ի միջոցով։
