Թարգմանված և հարմարեցված խաղաղության նոր նախագիծը. Ուկրաինան կարող է ընդունել այն... ի վերջո
Թարգմանված և հարմարեցված խաղաղության նոր նախագիծը. Ուկրաինան կարող է ընդունել այն... ի վերջո Դոնալդ Թրամփը ցանկանում է հնարավորինս շուտ խաղաղ համաձայնություն Ուկրաինայում։ Կիևն էլ ավելի է ուզում խաղաղություն, բայց ոչ ցանկացած գնով։ Հենց դրա համար էլ, երբ ԱՄՆ-ն սկսեց ճնշել Ուկրաինային՝ մինչև Գոհաբանության տոնը համաձայնելու գրեթե կապիտուլյացիոն պայմաններին, Կիևը դիմադրեց։ Ուկրաինական բարձրաստիճան պատվիրակությունը շտապեց Ժնև, և ամբողջ կիրակի օրը սև լիմուզիններով մութ ապակիներով մաքոքային դիվանագիտություն էր ընթանում ԱՄՆ-ի և Ուկրաինայի ներկայացուցիչների միջև։ Նրանց միացան Գերմանիայի, Ֆրանսիայի և Մեծ Բրիտանիայի ազգային անվտանգության խորհրդականները։ Կիևի բանակցային խմբի ղեկավար Անդրիյ Երմակին մի անգամ տեսա՝ դեմքը քարացած էր։ Զարմանալ չկա. սկզբնական առաջարկը այնքան միակողմանի էր հօգուտ Ռուսաստանի, որ պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն ստիպված էր հերքել, թե այն Կրեմլում են գրել։ Բայց Թրամփը պարզ խոսել էր՝ կա՛մ արագ ստորագրում եք, կա՛մ կլինեն «հետևանքներ»։ Ուկրաինան ստիպված ներգրավվեց։ Կիրակի երեկոյան Ռուբիոն հայտարարեց «հսկայական առաջընթացի» մասին՝ մնացել են «ընդամենը մի քանի մանրուք»։ Մանրամասնել չցանկացավ, ասելով՝ «իրավիճակը նուրբ է»։ Սակայն Ուկրաինա-ԱՄՆ համատեղ հայտարարությունը խոսում է բոլորովին նոր փաստաթղթի մասին՝ «թարմացված և վերանայված շրջանակային փաստաթուղթ»։ Դեռ չենք տեսել այն, բայց Financial Times-ը մեջբերում է ուկրաինացի դիվանագետ Սերգեյ Կիսլիցային. նոր տարբերակը 19 կետից բաղկացած նոր ծրագիր է, որից սկզբնական տարբերակից «գրեթե ոչինչ չի մնացել»։ Ամենայն հավանականությամբ, այն ներառում է եվրոպացիների առաջարկած փոփոխությունները (Reuters-ը հրապարակել էր դրանք), որոնք Կիևի համար շատ ավելի ընդունելի են։ Ա
յդ տարբերակում՝ Ամենակարևորը՝ փաստաթղթում նշվում են անվտանգության երաշխիքներ։ Բրիտանական վարչապետ Քիր Սթարմերը և մի քանի այլ պաշտոնյաներ խոսել են ՆԱՏՕ-ի 5-րդ հոդվածի տիպի պաշտպանության մասին՝ այսինքն, եթե Ռուսաստանը կրկին հարձակվի, ԱՄՆ-ն պարտավորվելու է պաշտպանել Ուկրաինան։ Հենց սա է այն կետը, որի շուրջ Կիևն ասում է՝ «զիջելու տեղ չկա»։ Մենք դեռ չգիտենք, թե եվրոպական որ առաջարկներն են մտել վերջնական տեքստ, բայց Գերմանիայի կանցլեր Ֆրիդրիխ Մերզն ասում է, որ համաձայնագիրը «էապես փոփոխված է դեպի լավը»։ Ինչպե՞ս մեկ օրվա մեջ պրոռուսական նախագծից հասանք այստեղ։ Դժվար է վստահ ասել, հատկապես երբ սենյակում էր Թրամփի «բազե» Սթիվ Վիտկոֆֆը։ Սկզբնական տարբերակը հիմնված էր հենց Վիտկոֆֆի այս գարունան Մոսկվա կատարած այցի վրա, որտեղից նա վերադարձել էր Կրեմլի թեզերն առանց փոփոխության կրկնելով։ Հիմա, սակայն, ստացվում է մի բան, որին Ուկրաինան կարող է համաձայնել՝ ի վերջո։ Հենց դրա համար էլ Թրամփը, որ նախօրեին դարձյալ սաստում էր Կիևին «եռանդի բացակայության» համար, հիմա ասում է՝ «ինչ-որ լավ բան է գալիս»։ Բայց որքանո՞վ լավ։ Ռուսաստանը դեռ ոչ մի նշան չի տվել, որ պատրաստ է դադարեցնել պատերազմը, եթե չստիպեն։ «Պուտինն այժմ զգալիորեն ավելի վստահ է զինվորական առումով», – կարծում է Carnegie Russia Eurasia Center-ի փորձագետ Տատյանա Ստանովայան։ Նա մատնանշում է Կիևի ներքին ճգնաժամը, զորահավաքի դժվարությունները և ռուսական զորքերի առաջխաղացումները՝ որպես Պուտինի վստահության գործոններ։ Լավագույն դեպքում Թրամփի «արագ համաձայնագիր» պահանջը նոր թափ է հաղորդել խաղաղության որոնումներին, ինչը կրակի տակ գտնվող ուկրաինացիները շատ են ուզում։ Իսկ վատագույնը՝ խելահեղ դիվանագիտության այս օրերը պարզապես ամեն ինչ վերադարձրել են ելման կետ։ «Ռուսաստանի դիրքորոշումը հետևյալն է. «Մենք արդեն ներկայացրել ենք մեր պահանջները՝ կընդունե՞ք, թե՞ ոչ։ Եթե այո՝ կդադարեցնենք պատերազմը, եթե ոչ՝ կսպասենք, մինչև պատրաստ լինեք», – ասում է Ստանովայան։
Թարգմանվել է ԱԲ-ի միջոցով։
