«Ոչ ոք չի աջակցի դրան». Ուկրաինայի առաջնագծի զինվորները՝ ԱՄՆ-ի խաղաղության նախագծի մասին
«Ոչ ոք չի աջակցի դրան». Ուկրաինայի առաջնագծի զինվորները՝ ԱՄՆ-ի խաղաղության նախագծի մասին Ուկրաինայի առաջնագծում կռվող զինվորները ԱՄՆ-ի խաղաղության նախնական առաջարկներին արձագանքել են խառը զգացումներով՝ ապստամբությամբ, բարկությամբ և հյուծված հաշտվելով: BBC-ն զրուցել է կես տասնյակ զինվորների հետ, որոնք սոցիալական ցանցերով և էլեկտրոնային փոստով ուղարկել են իրենց կարծիքը։ Դա եղել է այն բանից հետո, երբ անցած շաբաթ արտահոսք տեղի ունեցավ նախագծի մանրամասները։ Այդ ժամանակվանից ամերիկացի և ուկրաինացի բանակցողները փոփոխություններ են մտցնում փաստաթղթում և շարունակում են քննարկել «խաղաղության շրջանակը»: Արևելյան Ուկրաինայում կռվող Յարոսլավը նախագիծը բնութագրել է միայն մեկ բառով՝ «զզվելի է… ոչ ոք չի աջակցի»։ Դաշտային բուժքույր Ստուցերը այն անվանել է «ամոթալի նախագիծ, որն արժանի չէ մեր ուշադրությանը»։ Սակայն «Օձ» կոչանունով զինվորը կարծում է՝ «ժամանակն է գոնե ինչ-որ բանի վրա համաձայնության գալ»: Ահա թե ինչ են ասել զինվորները նախագծի հիմնական կետերի մասին: Նախագիծը ներկայացվել է այն ժամանակ, երբ ռուսական զորքերը նոր տարածքներ են գրավում։ Վերջին մեկ ամսում Ուկրաինան կորցրել է ևս 450 քառ. կմ։ Դոնբասում (Դոնեցկի և Լուգանսկի մարզեր) Կիևը դեռ վերահսկում է տարածքի մոտ 15%-ը, բայց ԱՄՆ-ի նախագիծը առաջարկում է հրաժարվել ամբողջ Դոնբասից՝ ներառյալ այն հատվածները, որոնք ուկրաինական զորքերը պաշտպանել են գրեթե չորս տարի։ «Թող վերցնեն», – ասում է Օձը։ – «Քաղաքներում ու գյուղերում գրեթե ոչ ոք չի մնացել… Մենք այլևս մարդկանց համար չենք կռվում, այլ հողի՝ կորցնելով էլ ավելի շատ մարդկանց»: Գլխավոր շտաբի սպա Անդրեյը համաձայն է, որ Դոնբասի կորուստը «շատ ցավոտ է», բայց ավելացնում՝ «չենք կարողանա պահել այն ո՛չ զենքով, ո՛չ ռեսուրսներով»: 2018 թվականից կռվող Մատրոսը համոզված է՝ Դոնբասի հանձնումը կզրոյացնի բանակի բոլոր ջանքերը և կանտեսի զոհված զինվորների ու քաղաքացիների հիշատակը։ Նախագիծը առաջարկում է Ուկրաինայի զինված ուժերը սահմանափակել 600 հազարով (ներկայումս՝ ավելի քան 800 հազար): Օձն ու Անդրեյը կարծում են՝ եթե երաշխիքներ լինեն, մեծ բանակ պետք չի լինի, մարդիկ հոգնել են և ուզում են տուն վերադառնալ։ Իսկ Ստուցերն ու Մատ
րոսը դա անվանում են «անհեթեթություն և մանիպուլյացիա»: Առանցքային հարցը անվտանգության երաշխիքներն են։ Նախագիծը բացառում է Ուկրաինայի անդամակցությունը ՆԱՏՕ-ին, բայց ոչ ԵՄ-ին։ ԱՄՆ-ն խոստանում է օգնություն նոր հարձակման դեպքում, բայց մանրամասներ չկան։ ՆԱՏՕ-ի զորքերի տեղակայումն էլ բացառվում է։ Արևելքում ԱԹՍ-ով կռվող Եվգենին կողմ է բրիտանական նախաձեռնությանը՝ «Կամավորների կոալիցիա» անվանումով օտարերկրյա զորքեր մտցնել Ուկրաինա։ «Սա միակ ճանապարհն է, որ կօգնի մեզ հաղթել», – ասում է նա։ Անդրեյը, ընդհակառակը, Եվրոպային համարում է «թույլ և պառակտված» ու հույսը դնում միայն ԱՄՆ-ի վրա։ Բայց Ստուցերը վստահ չէ նույնիսկ ամերիկյան երաշխիքների վրա։ Նախագիծը պահանջում է պատերազմի ավարտից 100 օր հետո նոր ընտրություններ։ Շատ զինվորներ դա ողջունում են՝ կոռուպցիայի մեղադրանքներից ու ընթացիկ իշխանությունների հանդեպ վստահության պակասից ելնելով։ «Իհարկե պետք են, հիմա իշխանությանը չեն վստահում», – ասում է Օձը։ Ընդհանուր առմամբ, զինվորների մոտ լուրջ կասկածներ կան։ Յարոսլավը համոզված է՝ «դա չի աշխատի»։ Օլեքսանդրը պարզապես հայհոյել է։ Բայց մի բան բացարձակապես պարզ է՝ առաջնագծում շատերը հոգնել են կռվից։ Անդրեյը, չնայած առարկություններին, եզրակացնում է. «Եթե դա կդադարեցնի պատերազմը, ինձ համար ընդունելի է»:
Թարգմանվել է ԱԲ-ի միջոցով։
